2012 Oscar Aday Adayları 22 - Ang babae sa septic tank (Filipinler)

Filipinlerin oscar aday adayı 2 hafta sonra başlayacak olan İstanbul Film Festivalinin de programında yer alıyor. Filmi indirip, birkaç noktasına tıkladığımda sıkıcı bir film gibi geldiği için, izlemeyi ertelemiştim. Filmin tam da benim yakındığım bir konu hakkında olduğunu anlayınca, festivaldeki gösterimine bilet almadığım için üzüldüm. Klasik bir 'yoksulluk acındırısı(?)' filmi gibi başlıyor film. Dış ses anlatıyor; 7 çocuğunu besleyemeyen ve bu yüzden çocuklarını pedofillere satmak zorunda kalan Mila susuyor. Sizi filmi kapatma noktasına getirdiği anda film yön değiştiriyor ve aslında az önce anlattığım filmi çekmek isteyen genç 'indie' yönetmen ve yapımcısının düşüncelerini anlattığını gösteriyor. Yönetmen ve yapımcısı Filipinlerin son dönemde uluslararası festivallerde bolca ödüller alan yoksulluk temalı filmlerden birini çekip, festival festival dolaşmayı düşlüyor. Klasik hikayeleri hazır, sadece bunu daha ne kadar daha dramatik hale getirebileceklerini ve başrol oyuncularını bulmaları gerekli.

Filipinli yönetmen ve yapımcılar, ünlü festival yönetimleri ve dünyanın Filipinlere olan bakışını güzelce iğneliyorlar. Bunu yaparken, iyice uç noktalara gitmekten kaçınmamaları filmi gerçekten başarılı yapıyor. Ayakları da hiç yerden kesilmiyor ve gerçekliği, anlatıklarının değeri hiçbir noktada azalmıyor. Bir de baş roldeki Eugene Domingo'nun filmin tam ihtiyacı olan tarzdaki performansı filmin seyir zevkini iyice arttırıyor. Filmin çoğu (neredeyse hepsi) sadece bir günü anlattığı için, filmin kapanışının nasıl olacağını çok merak ediyordum. Havada kalması bütün büyüsünü bozabilirdi ama son sahne gerçekten çok iyi düşünülmüş. Gülmeyi hiç düşünmüyorken, oldukça eğlendirdi beni film. İstanbul Film Festivalini takip edebilecek olanlar kaçırmasın derim.